Wszystko zaczęło sie w 2005 roku kiedy do mojego domu trafiła wspaniała koteczka, którą nazwałam Zoya. 
Zoya jest koteczką z domu, w którym mieszkało mnóstwo zwierząt, co niestety nie sprzyjało jej socjalizacji, była zahukana, wręcz dzika, ale na moich kolanach włączała swój traktorek. Początkowo bała sie gości w naszym domu, zawsze uciekała a jej oazą była przetrzeń za kanapą.
Nawet teraz kiedy ma już 3 lata w sytuacjach stresowych ucieka właśnie tam. 
Ponieważ Zoya jest kotkiem nierasowym, a jednak lansowanycm przez poprzednich właścicieli jako rasowa, postanowiłam zainteresować się, jak sprawa wygląda w rzeczywistości.
Wtedy też wkroczyłam w świat kotów rasowych=rodowodowych.
Jeżdziłam na wystawy, czytałam, podpytywałam, rozmawiałam z rozmaitymi ludźmi....uczyłam się.
Na dodatek okazało się, że moja koteczka staje sie nad wyraz zblazowana, przestaje jeść i robi się ogólnie znudzona.
Wtedy też, postanowiłam poszukać dla niej kompana........i tu już z pewnym bagażem wiedzy zaczęłam rozpatrywać: kocur? kotka? kastrat?hodowlany? - bardzo trudne dylematy...
Postawiłam na kocurka, ponieważ ogólna opinia o nich jest taka, że kocurki są bardzo miziaste i przytulaste. Zoyka natomiast juz pokazała mi jak bardzo może być niezależna kotka, decyzja więc była szybka w tej kwestii - to musiał być kocur. Marzyłam również o tym, aby był kotkiem wystawowym i aby nie koniecznie musiał byc wykastrowany. Oczywiście miałam swoje preferencje kolorystyczne i te w stu procentach spełniłam :):) I takim sposobem pojawił się u nas w domu Brendon Berry Simply Red*SK w domu zwany Bronkiem. Przywiozłam go z Bratysławy na Słowacji z hodowli Simply Red Pani Anny Netherclift. Był kociakiem kochanym,zadbanym i rozpieszczonym do granic możliwości :):) Dziękuję Ci Anno za Bronka - jest spełnieniem moich marzeń o kocurze. Ma wspaniały charakter, jest "okropnie" przytulasty i miziasty, śpi ze mną w łóżku i leży na kolanach wieczorami kiedy siedzę w fotelu, zawsze jest na wyciągnięcie ręki. A przy tym jest bardzo odważny i męski.
Mimo, że kiedyś byłam typową "psiarą" koty pokochałam bezgranicznie, cenię je za ich niesamowitą inteligencję, cudowny sposób porozumiewania się z człowiekiem, za grację....
Jestem kocio-zakręcona i każdy kot niezależnie czy jest to burasek z podwórka czy arystkoracja wystawowa bardzo mi się podoba.

New!!!
Chciałam z duma obwieścić, że pod koniec listopada 2008 roku zamieszkał z nami jeszcze jeden kocurek - tym razem moja platoniczna miłość do persów się ziściła - jest to kocurek perski czarny z hodowli de Reneberg, którego wyniuniałam niemal od dnia narodzin. Musiało sie tak stac, że zamieszka z nami. Chłopak jest wspaniały, ma miły kompromisowy charakter i dobrze dogaduje się z Bronkiem i Zoyką.
A to moja kolejna kocia miłość